Uçar Bir Gün!!!

Yine başaramadık. Çocuklarımızı, gençlerimizi koruyamayı başaramadık. Geleceğimiz olan insanları, huzurlu ve güvenli bir ortamda yaşama isteklerini belirttikleri bir anda katliama neden olan patlamadan koruyamayı başaramadık. Gülümseyerek gittikleri alanda halay çektikleri bir anda... Yine çocuklarımızı, gençlerimizi, geleceğimizi kaybettik. Anamızı, babamızı, kardeşimizi, yarın görüşmek üzere sözleştiğimiz arkadaşımızı, amcamızı, teyzemizi, ekmeği paylaştığımız komşumuzu, alışveriş yaptığımız bakkal amcamızı, bize hayat dersleri veren öğretmenimizi, sağlığımızı emanet ettiğimiz doktorlarımızı, aynı ofiste çalıştığımız mühendis arkadaşımızı...

Barış için gökyüzüne gönderilen güvercinlerin bir gün uçacağına inanıyorum, inanmalıyız. Eğer gerçekten gençlerin ölmediği, herkesin huzur içinde yaşadığı, barışın egemen olduğu bir ortam istiyorsak, bunu arzuluyorsak hiçbir zaman umudumuzu yitirmemeliyiz. Daha çok haykırmalıyız barışı. Artık yeter demeliyiz. Artık yeter...