Geleceğimiz olan çocuklarımızın yüzünde gülümsemelerin daima var olması bir toplumun geleceği için çok önemlidir. Çocuklarını güldürebilen bir toplum yaşanabilir bir toplum olduğunu söyleyebiliriz. Çocukluk gibi saf ve güzelliklerle dolu olan bir dönemi bir yetişkin olarak yaptıklarımızla ya da yapmadıklarımızla berbat etmek yerine çocuklarımıza güzel bir ortam hazırlayarak, hayal dünyalarını besleyerek o saflığı, güzelliği büyütmemiz gerekiyor ve içimizi ısıtan o gülümsemelerinin her daim olmasını sağlamamız gerekiyor. Bunu hem çocuğumuz için hem de yaşadığımız dünya için yapmalıyız. Gülmeyen bir çocuğun olduğu bir ortamda gelecekten bahsedemeyiz.
Bir anımı sizinle paylaşmadan önce çocuklara verdiği değeri hem kitaplarıyla hem de açmış olduğu oyuncak müzesi ile bizlere gösteren, iyi ki var dediğimiz Sunay Akın'a teşekkür ederiz.
"Sabah yürüyüşünden sonra ekmeğimi alıp eve giderken bir çocuğun babasından basket topu istediğini gördüm. Baba ne olur alalım diyordu çocuk. Babası nerede oynacaksın oğlum dedigi an çocuğun yüzüne baktım. Yüzünü asmış, dudağını bükmüş. Kıyamam dedim ve pardon diyerek o konuşmaya dahil oldum.
Basketbol topumun olduğunu eğer izin verirseniz bu yakışıklı ile oynayabileceğimi söyledim babasına. Sağolsun babası izin verdi ve bir okulun bahçesine gittik ve saatlerce basketbol oynadık.
Daha fazla yorulmaması adına bu kadar yeter mi dedikten sonra bana sarıldı ve teşekkür etti. O an iyi bir şey yapmanın mutluluğu vardı üzerimde. Hep gül sen çocuk."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder